We willen allemaal zelfstandig en onafhankelijk zijn en de regie over eigen leven behouden.
Verantwoordelijk zijn voor ons eigen leven en geluk, want je raakt jezelf kwijt als je je dienstbaar opstelt ten koste van iets of iemand anders?
Je probeert je eigen leven en identiteit te bewaken en je toch verbonden te voelen met de ander – en dat kan een frustrerende combinatie zijn.
We zien in onze omgeving iedereen uit elkaar gaan, en daardoor heb je dat stemmetje in de achterhoofd dat je het ook alleen moet kunnen rooien. Daardoor verhoog je de verwachtingen van wat je van een ander wilt.
Door dus onbewust allerlei eisen te stellen aan een relatie, zoals compassie, bescherming, seksuele spanning, financieel partnerschap, vriendschap en geborgenheid, ontstaat er natuurlijk al snel een gevoel dat je ‘vast’ zit in een relatie. Of dat je niet genoeg je eigen ding kan doen of de relatie te veel van je eist of het je niet geeft wat je nodig hebt.
Het geheim is om jezelf niet over te geven aan je partner maar aan de liefde zelf.
Je mag je best dienstbaar opstellen in de liefde, iedereen gaat dan steigeren, maar je kan dienstbaarheid ook anders zien. Wanneer je je allebei dienstbaar openstelt dan komt en is er ruimte naar elkaar en wat je elkaar te geven hebt, met oog voor wat de ander nodig heeft om te groeien.
Omdat bij iedereen de dagen vol gepland zijn, ontstaat er al snel ‘jij doet dit en dat‘ met allemaal verwachtingen, taken en verlangens. Partners kunnen enorm steggelen over de rollen in een relatie. Maar dat is zonde want het gaat erom dat alles is balans is en je je gelijkwaardig voelt. Iedereen brengt namelijk op een ander niveau iets binnen. Of we het nu hebben over geld, zorg, verdieping, ruimte, troost, dankbaarheid of inspiratie.
Het mooiste is om je relatie los te zien van liefde.
VRIJ ZIJN BETEKENT NIET DAT ALLES GAAT ZOALS JE WILT, MAAR DAT JE LIEFDEVOL KUNT ZIJN MET WAT ER IS, WAT ER OOK GEBEURT.
